ای دو عالم حریم محترمت
من و لطف و عنایت و کرمت
بس که آقا و مهربان استی
دل آلودهام شده حرمت
ای دو عالم حریم محترمت
من و لطف و عنایت و کرمت
بس که آقا و مهربان استی
دل آلودهام شده حرمت
ای رأفت تو رأفت ذات خدا رضا
از پای تا به سر علی مرتضی رضا
نامت از آن رضاست که در عرصۀ حساب
حق نیست بی رضای تو از کس رضا، رضا
دل میبرد ز جنت بوی امام هشتم
چشم بهار باشد سوی امام هشتم
باغ بهشت دلهاست روی امام هشتم
با هر که مینشینی یا هر کجا صفایی است
بهتر ز همنشینی با حضرت رضا نیست
کار تو، همه مهر و وفا بود، رضا جان
پاداش تو، کی زهر جفا بود، رضا جان
آن لحظه که پرپر زدی و آه کشیدی
معصومۀ مظلومه، کجا بود رضا جان
رحلت رحمت للعالمین آمده
ناله از قلب جبریل امین آمده
از ملایک همه، آید این زمزمه
السلام علیک، یا رسول الله
*****
آه و واویلتا محشر کبری شده
روز تنهایی حیدر و زهرا شده
حضرت فاطمه، دارد این زمزمه
السلام علیک، یا رسول الله
.....................
آیت الله بهجت :در روایات داریم که ما منّا إ لاّ مقتول اءو مسموم (۲۰).
حضرات معصومین علیه السلام یا کشته شدند و یا زهر خورانده شدند.
البته مراد این نیست که در اثر زهر فورى بمیرند و همه فهمیده باشند که حضرت امروز زهر خورده و امروز هم وفات کرده است.
همچنانکه در رابطه با حضرت رسول صلى الله علیه و آله وسلم هم نقل مى کنند که به حضرت زهر داده شده بود. (منبع:فیضی از ورای سکوت)
شیخ عباس قمی در منتهی الآمال نوشته اند :
در احادیث معتبره وارد شده است که آن حضرت به شهادت از دنیا رفت ......
کعبه ی اهل ولاست صحن و سرای رضا
شهر خراسان بود کرببلای رضا
در صف محشر خدا مشتری اشک اوست
هر که در اینجا کند گریه برای رضا
کیست پناه همه جز پسر فاطمه؟
چیست رضای خدا غیر رضای رضا؟
بر سر دستش برند هدیه برای خدا
ریزد اگر دُرّ اشک دیده به پای رضا
...............
شیخ عباس قمی در منتهی الآمال نوشته اند:
(شیخ عباس قمی در منتهی الآمال):روزى جناب امام حسن علیه السّلام روزه بود
ماهیان گریه کنید، که حسن مظلوم است
غربتش از حرم، خلوتش معلوم است
مه چراغ حرم و مرغ سحر زائر او
نرسد دست کسی بر حرم و حائر او
در منتهی الآمال شیخ عباس قمی آمده: