زیارت عاشورا و بهشت برزخی
داستانهای شگفت (آیت الله شهید دستغیب)داستان110:
فقیه زاهد عادل مرحوم شیخ جواد بن شیخ مشکور عرب که از اجله علما و فقهاى نجف اشرف و مرجع تقلید جمعى از شیعیان عراق بوده و نیز از ائمه جماعت صحن مطهر بوده است در سال 1337 در حدود نودسالگى وفات نموده در جوارپدرش و در یکى از حجره هاى صحن مطهر مدفون گردید.
آن مرحوم در شب 26 ماه صفر 1336 در نجف اشرف در خواب حضرت عزرائیل ملک الموت را مى بیند، پس ازسلام از او مى پرسد از کجا مى آیى؟ مى فرماید از شیراز و روح میرزا ابراهیم محلاتى را قبض کردم، شیخ مى پرسد روح او در برزخ در چه حالى است؟
مى فرماید: در بهترین حالات و در بهترین باغهاى عالم برزخ و خداوند هزار ملک موکل او کرده است که فرمان او را مى برند. گفتم براى چه عمل از اعمال به چنین مقامى رسیده است؟ آیا براى مقام علمى و تدریس و تربیت شاگرد.
فرمود: نه، گفتم آیا براى نماز جماعت و رساندن احکام به مردم؟ فرمود: نه، گفتم پس براى چه؟ فرمود براى خواندن زیارت عاشورا ( مرحوم میرزاى محلاتى سى سال آخر عمرش زیارت عاشورا را ترک نکرد و هر روز که به سبب بیمارى یا امر دیگر نمى توانست بخواند نایب مى گرفته است )
و چون شیخ مرحوم از خواب بیدار مى شود فردا به منزل آیت اللّه میرزا محمد تقى شیرازى مى رود و خواب خود را براى ایشان نقل مى کند.
مرحوم میرزا محمد تقى گریه مى کند، از ایشان سبب گریه را مى پرسند مى فرماید میرزاى محلاتى از دنیا رفت و استوانه فقه بود به ایشان گفتند شیخ خوابى دیده و معلوم نیست واقعیت آن، میرزا مى فرماید بلى خواب است اما خواب شیخ مشکور است نه افراد عادى. فرداى آن روز تلگراف فوت میرزاى محلاتى از شیراز به نجف اشرف مى رسد و صدق رؤ یاى شیخ مرحوم آشکار مى گردد.
این داستان را جمعى از فضلاى نجف اشرف که از مرحوم آیت اللّه سید عبدالهادى شیرازى شنیده بودند که ایشان در منزل مرحوم میرزا محمد تقى هنگام ورود شیخ مرحوم و نقل رؤ یاى خود حاضر بودند نقل کردند و نیز دانشمند گرامى جناب حاج صدرالدین محلاتى فرزندزاده آن مرحوم از شیخ مرحوم، این داستان را شنیده اند.
---------------
