مقتل الشموس

در نام رقیه فاطمه پنهان است 

از این دو یکی جان و یکی جانان است 

در روی کبود این دو پیداست خدا 

آیینه بزرگ و کوچکش یکسان است 

(یتیم نوازی حسینی)

شهید آیت الله مرتضی مطهری  در کتاب حماسه حسینی(جلد اول،فصل هفتم،بخش 1)می فرماید:(وقتی امام  خبر شهادت مسلم را شنید) چشمهایش پر از اشک شد....وقتى که نشست  دختر کوچک مسلم را صدا کرد، فرمود: بگویید بیاید. دختر مسلم را آوردند. او را روى زانوى خودش نشاند و شروع کرد به نوازش کردن. دخترک زیرک و باهوش بود؛ دید که این نوازش یک نوازش فوق العاده است، پدرانه است، لذا عرض کرد: یا اباعبداللَّه! یَابنَ

رسول اللَّه! اگر پدرم بمیرد چقدر( نوازش خواهی کرد)؟ اباعبداللَّه متأثر شد، فرمود: دخترکم‏! من به جاى پدرت هستم. بعد از او من جاى پدرت را مى‏گیرم‏،صدای گریه از خاندان اباعبدالله بلند شد.

(یتیم نوازی یزیدی)

(شیخ عباس قمی در نفس المهموم ص472):

 (دختر بچه حسین)شبی از خواب برخاست سخت پریشان و گفت: پدرم کجاست که من اکنون او را دیدم؟ چون زنان این سخن بشنیدند بگریستند و کودکان دیگر هم، و شیون برخاست و یزید بیدار شد و پرسید چه خبر است؟ تفحص کردند و قضیه باز گفتند. یزید گفت: سر پدرش را نزد او ببرید، آوردند و دردامنش نهادند، 

......... گفتند این سر پدر تو است. آن را ... در دامن نهاد و می‌گفت: کیست که تو را به خون خضاب کرد ای پدر؟ که رگ گلوی تو را برید ای پدر؟ که مرا به این کوچکی یتیم کرد ای پدر؟ پس از تو به که امیدوار باشم ای پدر؟ این دختر یتیم را که بزرگ کند؟

 و از این قبیل سخنان نقل کند تا گوید: دهان بر دهان شریف پدر نهاد، گریه سخت کرد چنانکه بیهوش افتاد، او را حرکت دادند از دنیا رفته بود و چون اهل بیت این بدیدند، صدا به گریه بلند کردند و داغشان تازه شد و هر کس از اهل دمشق بر آن آگاه شد زن یا مرد گریان شدند». 

 نامی که در شمار شهیدان کربلا 

بعد از حسین آمده نام رقیه است 

بعد از قیام سرخ حسینی به کربلا 

بر حق ترین قیام قیام رقیه است