روضه امام حسین علیه السلام(گریه سکینه)
دوباره شور کربلا شعله زده به جون من
برده دل مست منو دلبر مهربون من
دلم میخواد پر بزنم بیام به کربلات حسین
بیام به بین الحرمین منم بشم فدات حسین
.............
شیخ جعفر شوشتری در کتاب خصائص الحسینیه آورده است:
گریه حسین علیه السلام باعث گریه پیامبر اکرم (صل الله علیه وآله) مى شد ؛ کما اینکه یک بار از کنار خانه حضرت فاطمه سلام الله علیها مى گذشت و صداى گریه حسین علیه السلام را شنید، آن حضرت به گریه افتاد و به خانه فاطمه آمد و فرمود: او را ساکت کن. آیا نمى دانى که گریه او مرا آزار مى دهد؟
(زیتون،عنوان 6مقصد4)
---------------
شیخ جعفر شوشتری در کتاب خصائص الحسینیه (عنوان سوم،باب گریه)آورده اند:
گریه ایی که امام حسین علیه السلام را اذیت کرد:
. مى خواهد به میدان برود که دختر کوچکش شیون کنان و سر برهنه مى آید و دامن پدر را مى گیرد و مى گوید پدر آهسته تر، بایست تا از دیدار تو توشه برگیرم و تو را سیر ببینم که این وداع آخر است. آنگاه دست و پاى پدر را مى بوسد. امام مى نشیند و دختر را در دامن خود مى گیرد و شدیدا گریه مى کند و اشک دیدگانش را با آستین پاک مى کند و مى گوید: سکینه جان! بعد از من گریه تو طولانى خواهد شد...... دخترم با اشک دیدگانت دل مرا نسوزان.....
..............................
آتش بگیری ای آب آتش زدی به جانم
از سردی، تو افروخت، تا مغز استخوانم
هرگز مرا نشاید، نوشم تو را، تو باید
سیراب گردی ای آب، از اشک دیدگانم
تو میدهی نمایش، امواج سرد خود را
من شعله ی دلم را، با تشنگی نشانم
آتش گرفته قلبم، از گریه ی سکینه
امروز دادِ او را، از آب، میستانم